Chociaż może wydawać się to dziwne, chodzenie wstecz wcale nie uwstecznia. Wręcz przeciwnie – rozwija i to wszechstronnie.
To rewelacyjne ćwiczenie dla całego organizmu. Wzmacnia zmysł równowagi i orientacji przestrzennej. Świat widziany z perspektywy oddalania się wygląda inaczej. Chodząc tyłem, czujemy bardziej, mamy lepszą świadomość kontaktu z ciałem i rozwijamy zmysł interocepcji.
Chodzenie do przodu jest automatyczne i dlatego nie poświęcamy mu uwagi. Zaprzątają nas myśli o tym, co było i o przyszłości, skutecznie oddzielając nas od świadomości chwili oraz bycia tu i teraz. Za to chodzenie tyłem wymaga koncentracji i uważności. Stajemy się bardziej wyczuleni na sygnały z ciała, świadomi doświadczania ruchu, utrzymywania równowagi i koordynacji psychoruchowej.
Chodzenie do przodu jest automatyczne i dlatego nie poświęcamy mu uwagi. Zaprzątają nas myśli o tym, co było i o przyszłości, skutecznie oddzielając nas od świadomości chwili oraz bycia tu i teraz. Za to chodzenie tyłem wymaga koncentracji i uważności. Stajemy się bardziej wyczuleni na sygnały z ciała, świadomi doświadczania ruchu, utrzymywania równowagi i koordynacji psychoruchowej.
Przełam blokady w umyśle
Tym, którzy nigdy nie próbowali chodzić tyłem, wydaje się to trudne i niebezpieczne, a czasem po prostu głupie. Główną przeszkodą, która nas powstrzymuje są nasze obawy. Że nie damy rady, że się przewrócimy i zrobimy sobie krzywdę, że inni będą na nas patrzeć albo wyśmiewać.
Wszyscy wokół chodzą w przód. Po co więc chodzić tyłem i zwracać na siebie uwagę? Właśnie w tym rzecz, żeby wyjść ze strefy komfortu. Zrobić coś inaczej niż zwykle i inaczej niż wszyscy. Zaryzykować, wyróżnić się, wyjść poza konwenanse i bezpieczną, znajomą rzeczywistość. Przestać martwić się opiniami, krytyką i reakcjami innych. Niech patrzą, śmieją się, pokazują palcem i robią zdjęcia. Róbmy swoje z uśmiechem na ustach i pełnym przekonaniem. W ten sposób wzmacniamy pewność siebie i budujemy odporność psychiczną.
„Bieganie tyłem poza tym, że jest superprzyjemne i rozwijające, jest jeszcze dowodem na to, że wyróżnianie się z tłumu jest w porządku. Nikt nie powinien czuć się mniej wartościowy, dlatego że nie jest »normalny« w opinii kogoś innego”
Shantelle Gaston-Hird ultramaratonistka i rekordzistka Guinnessa w półmaratonie tyłem
Jak widać, są osoby, które nie tylko chodzą tyłem ale też biegają maratony poruszając się do tyłu. Rekordzistą świata wśród mężczyzn jest Niemiec Achim Aretz, który przebiegł maraton tyłem z czasem poniżej czterech godzin. Biegając wstecz z prędkością 15 kilometrów na godzinę, Aretz jest szybszy od wielu konwencjonalnych biegaczy.
W rzeczywistości chodzenie, a nawet bieganie tyłem jest dużo łatwiejsze i bezpieczniejsze niż myślimy. Wystarczy sobie zaufać i iść, nie rezygnując po kilku krokach. Kiedy czasem chodzę tyłem, zauważyłem że większość ludzi albo nie zwraca uwagi albo przygląda się chwilę z zaciekawieniem lub rozbawieniem. A od czasu do czasu, ktoś się odwraca i zaczyna iść tyłem.
Wzmocnij pamięć krótkotrwałą
Chociaż trudno to wyjaśnić, chodzenie tyłem ułatwia zapamiętywanie i poprawia pamięć. Wykazały to badania przeprowadzone na Uniwersytecie Harvarda przez prof. Daniela Lawrence’a Schactera. Osoby badane chodziły do tyłu oraz oglądały filmy, na których kamera cofała się, dając wrażenie poruszania się do tyłu. W obu wypadkach następowała znacząca poprawa zapamiętywania i pamięci krótkotrwałej. Mózg lubi kiedy czasami robimy coś inaczej niż zwykle. Z jednej strony potrafi poradzić sobie ze znaną już aktywnością, a z drugiej musi włożyć dodatkowy wysiłek, aby zmierzyć się z nowym wyzwaniem. Chodząc tyłem, nie tylko patrzymy i zapamiętujemy inaczej ale też uaktywniamy obszary ciała, które normalnie pracują w mniejszym stopniu.
Rozciągnij się, zwiększ elastyczność i pozbądź się bólu stawów
Osoby regularnie chodzące tyłem mawiają, że sto kroków w tył daje tyle, co tysiąc w przód. Z pewnością pod wieloma względami jest to ćwiczenie bardziej intensywne od zwykłego chodzenia. W Japonii i w Chinach, jest to bardzo popularna aktywność praktykowana głównie przez osoby w średnim wieku i starsze. Nic w tym dziwnego, ponieważ chodzenie tyłem, to jedno z najlepszych bezbolesnych ćwiczeń rozciągających, zwiększających elastyczność mięśni, ścięgien i stawów. Jeśli zawsze chodzimy do przodu, stale powtarzamy te same ruchy i angażujemy te same, tylko niektóre mięśnie. Chodzenie tyłem wyrównuje te dysproporcje, angażując tylne mięśnie i taśmy powięziowe.
Idąc tyłem, skracamy kroki, zwiększając przy tym ich częstotliwość. W ten sposób stawy są mniej obciążone, a wytrzymałość mięśni wspomagających stawy kolan rośnie. Wzmacniają się także mięśnie podtrzymujące kręgosłup lędźwiowy. Dlatego chodzenie wstecz jest zalecane osobom cierpiącym na bóle krzyża i kolan. Fizjoterapeuci polecają też chodzenie lub bieganie tyłem osobom po kontuzji ścięgna Achillesa.
Schudnij szybciej bez większego wysiłku
Nie musimy chodzić więcej, ani nawet szybciej, żeby pozbyć się zbędnych kilogramów. Wystarczy chodzić tyłem. To o 40 proc. większy wydatek energetyczny niż podczas chodzenia przodem z taką samą prędkością. Badania wykazały, że kobiety, które przez sześć tygodni trenowały marsz i biegi do tyłu, znacznie zredukowały tkankę tłuszczową. Nie jest to zaskakujące. Częstsze stawianie kroków, bardziej intensywne wymachy rąk i angażowanie w pełni wszystkich mięśni, przyśpieszają spalanie kalorii.
Odnajdź w sobie dziecko
Chodzenie tyłem jest też po prostu zabawne i przyjemne. Dzieci poruszają się podskakując, biegając, chodząc w najdziwniejszy sposób i cieszą się swoim ruchem oraz wrażeniami. Bez względu na wiek, też możemy być bardziej radośni i spontaniczni. Jeśli zwykłe chodzenie nam się znudzi, zawsze możemy je urozmaicić i zwiększyć jego trudność. Dobrym pomysłem jest regularne przeplatanie chodzenia przodem i tyłem. A osoby szukające nowych aktywności i wyzwań mogą spróbować chodzenia tyłem z zamkniętymi oczami albo wchodzenia lub schodzenia tyłem po schodach.
