Bez smartfona ani rusz, zwyczajnie się nie da. Smartfony są użyteczne ale liczy się to do czego i jak ich używamy. Czy czas spędzany ze smartfonem więcej nam daje czy odbiera? Czy dzięki smartfonowi nasze życie jest bogatsze czy uboższe? Jesteśmy panami czy niewolnikiami naszego smartfona? Żyjemy własnym życiem, czy zadowalamy się biernym obserwowaniem życia innych?  

FOMO (Fear Of Missing Out) to wszechogarniający lęk, że inne osoby w danym momencie przeżywają bardzo satysfakcjonujące doświadczenia, w których my nie uczestniczymy. Lęk, który odbiera swoim ofiarom prawdziwe życie i całymi godzinami trzyma je przykute do smartfonów i komputerów.

Jeśli chcesz się więcej dowiedzieć więcej o FOMO, przeczytaj raport:

FOMO unieruchamia nas przed komputerami i smartfonami. Największy badacz tego zjawiska Andrew K. Przybylski określa je jako wszechogarniający lęk, że inne osoby w danym momencie przeżywają bardzo satysfakcjonujące doświadczenia, w których ja nie uczestniczę.

Z jednej strony jesteśmy przeciążeni informacjami i bodźcami, które walczą o naszą uwagę. Z drugiej strony sami się przeciążamy, przeszukując bezustannie media społecznościowe, komunikatory i pocztę, sprawdzając co robią inni i czy czasem nie pominięto nas przy jakimś wydarzeniu.

Poczucie, że możemy być niedoinformowani, pomijani lub wykluczani jest tak bardzo dojmujące, że czas, który moglibyśmy przeznaczyć na jakieś przyjemne i konstruktywne zajęcia, poświęcamy na stresujące sprawdzanie, czy nic nas nie ominęło.

I właśnie wtedy omija nas wszystko, co sami moglibyśmy robić. W końcu dochodzimy do takiej paranoi, że zamiast się ruszać, i np. chodzić, siedzimy i oglądamy aktywności podejmowane przez innych. Z zazdrością czytamy pełne zadowolenia relacje z tego, jak inni uprawiają sport albo po prostu miło i aktywnie spędzają czas.   

FOMO może nie tylko zatrzymywać nas całymi godzinami w stanie bezruchu i tracenia czasu.  Może też powodować problemy z pewnością siebie, samookreśleniem, samodyscypliną, samodzielnym myśleniem i podejmowaniem decyzji.

Ponieważ ciągle mamy wrażenie, że nie jesteśmy tam, gdzie powinniśmy, myślimy o tym, co tracimy i czego nie doświadczamy. W końcu sami nie wiemy czego chcemy, na co się zdecydować, co wybrać, co robić ani gdzie być. W ogóle nie mamy własnego zdania. 

„Przeżyj to sam” Lombard

Chodzenie to życie na własnych nogach i o własnych siłach. Wystarczy wstać i wyjść na spacer, żeby spędzić czas miło, zdrowo, ciekawie i pożytecznie. Najlepiej bez smartfona.